«Nuclear technology posits a death sentence for the world; it is very dangerous in human hands»
Γεννημένη στο Κίεβο της Ουκρανίας, δηλαδή μόλις 130 χλμ από τη νεκρή ραδιενεργή ζώνη του Τσέρνομπιλ, η Έλενα Φιλάτοβα ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι εστί πυρηνικό «ατύχημα». Στις 26 Απριλίου 1986 ήταν μόλις 12 ετών, όταν, ενώ έπαιζε στους δρόμους της πόλης, οι αλυσιδωτές αντιδράσεις στους πυρηνικούς αντιδραστήρες του Τσέρνομπιλ ξέφυγαν εκτός ελέγχου. Τότε και καθώς η ένταση της ραδιενέργειας ανέβαινε επικίνδυνα, οι γονείς της την στοίβαξαν μαζί με χιλιάδες άλλα παιδιά στο τρένο της φυγής.
Όμως οι εμπειρίες της Φιλάτοβα είναι κάτι παραπάνω από ιστορικές. Σήμερα, 23 χρόνια μετά το γεγονός, συνηθίζει να παίρνει τη χιλιάρα μοτοσυκλέτα της και να εισέρχεται μέσα στη ραδιενεργή ζώνη, τη χώρα των λύκων, όπως τη λέει. Εκεί βγάζει ατελείωτες φωτογραφίες.
Η ραδιενεργής ζώνη έχει μέγεθος 30τχλμ Χ 19 μίλια. Λόγω της εγκατάλειψής της από τον άνθρωπό, στη ζώνη η βλάστηση οργιάζει, ενώ οι πληθυσμοί των λύκων, των βουβαλιών, των ελαφιών και των άγριων αλόγων έχουν αναπτυχθεί πάρα πολύ. Η ζώνη θα παραμείνει ραδιενεργή για δεκάδες χιλιάδες χρόνια αλλά οι άνθρωποι θα μπορούν ξανά να κατοικούν εκεί σε περίπου 600 χρόνια.Υπάρχουν βέβαια γύρω στους 3.500 ανθρώπους, που κατοικούν στη χώρα των λύκων, καθώς προτιμούν για διάφορους λόγους ο καθένας να δέχονται τη ραδιενέργεια και να πεθαίνουν παρά να την εγκαταλείψουν.
Σκοπός της Φιλάτοβα είναι να μεταφέρει φωτογραφίες από τις ραδιενεργείς περιοχές, προκειμένου να υπενθυμίζει στους ανθρώπους τις επιπτώσεις στη ζωή από τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Αρνείται να δίνει συνεντεύξεις σα μαϊντανός (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) και δημοσιεύει τα πάντα στο ίντερνετ.
16 Μαρτίου, 2009 στο 12:46 μμ |
Σεβασμός της αρμόζει.
Μερικοί άνθρωποι είναι εξαίρεση
16 Μαρτίου, 2009 στο 3:45 μμ |
Εντυπωσιακές οι φωτογραφίες. Αυτή όμως δεν διατρέχει μεγάλο κίνδυνο τρέχοντας με τη μηχανή εκεί μέσα; Ιδίως με τη μηχανή.
17 Μαρτίου, 2009 στο 12:06 μμ |
ilwl: το κομμάτι με τη μοτοσικλέτα είναι ψευδές, όπως και το ότι κόβει βόλτες στη ραδιενεργή ζώνη. Οι (εντυπωσιακές, όντως) φωτογραφίες λέγεται ότι είναι από μια επίσκεψη που έκανε με μια φίλη και τον άντρα της, με αμάξι. Αν είναι αληθινές διότι στο web, φυλάμε τα ρούχα μας για να έχουμε τα μισά.
17 Μαρτίου, 2009 στο 2:06 μμ |
Μπορεί να είναι έτσι όπως το λες. Βρήκα αυτό το λίνκ από LA Times
http://articles.latimes.com/2004/jul/06/world/fg-chernobyl6
Πράγμα που σημαίνει ότι μάλλον έχεις δίκιο.
Σε κάθε περίπτωση η μούφα θα έγκειται στο κλου της μοτοσυκλέτας και όχι στο πως είναι η ραδιενεργή ζώνη του τσέρνομπιλ. Για Φιλάτοβα βρήκα αυτό το βιβλίο, το οποίο, επειδή είναι στα νορβηγικά, δεν καταλαβαίνω τι λέει :
http://www.adlibris.com/se/product.aspx?isbn=9171260501
Thanks πάντως λύκε. Εύχομαι στις στέππες που συχνάζεις να μην υπάρχει ραδιενέργεια μόνο άγρια φύση.
17 Μαρτίου, 2009 στο 11:23 μμ |
polu dinato post 🙂 thanks
18 Μαρτίου, 2009 στο 8:27 μμ |
τι σημασία έχει αν η Φιλάτοβα πηγαίνει η όχι με τη μηχανή της στη συγκεκριμένη περιοχή για να τραβήξει φωτο.
οι συνέπειες από το πυρηνικό ατυχημα του τσέρνομπιλ ειναι το μόνο σίγουρο κληροδότημα για τις επόμενες γεννιές των κατοίκων της περιοχής, της ευρύτερης γεωργραφικής ζώνης και όχι μόνο… λίγων όμως τα αυτιά φαίνονται να ιδρώνουν…
20 Μαρτίου, 2009 στο 8:19 πμ |
Tonia77: είναι άλλο πήγε μια φορά, είναι άλλο πήγε πολλές. Είναι άλλο πήγε με μηχανή και όπου ήθελε, είναι άλλο πήγε με αυτοκίνητο, άδεια και συνοδεία. Δε βρίσκετε; Το γεγονός ότι είπε ψέμματα (ωραιοποίησε, έκανε πιο σέξυ, αν θέλετε) μια διάσταση της ιστορίας έθεσε υπό αμφισβήτηση αναπόφευκτα ολόκληρη την, επαναλαμβάνω, ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτη διήγησή της, κυρίως στην οπτική της διάσταση. Κατά τα λοιπά, στην Ευρώπη λειτουργούν σήμερα εκατοντάδες πυρηνικά εργοστάσια (και η κυβέρνηση Καραμανλή φέρεται να μελετά την ιδέα να εγκαταστήσει κι εδώ ένα-δυο), αλλά αυτό το λένε «οικολογική ενεργειακή πολιτική». Και τα απόβλητα «θα δούμε τι θα τα κάνουμε» σε πέντε-έξι δισεκατομμύρια χρόνια. Αν έχει απομείνει έλλογη μορφή ζωής στον πλανήτη, βέβαια.