ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ
Πρόσκληση
Oι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, θυγατρική του ομίλου Φιλκεραμ & Johnson, απλήρωτοι απο τον Μάιο του 2011, αγωνιζόμαστε με πείσμα στο να κερδισουμε τα δίκαια αιτήματα μας, που είναι το δικαίωμα στην εργασία και την αξιοπρέπεια!
διεκδικούμε την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και την λειτουργία την επιχείρησης κάτω από εργατικό ελέγχο και επιτήρηση .
διεκδικούμε την επαναλειτουργία του εργοστασίου από τους ανθρώπους που ξέρουν να το λειτουργούν και όχι να ειναι άρπαγες !!
διεκδικούμε την χρηματοδότηση από το ταμείο του ΟΑΕΔ όπως χρηματοδοτεί τον κάθε άνεργο!
διεκδικούμε την δημιουργία νομικού πλαισίου λειτουργίας συνεταιριστικών επιχειρήσεων!
διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην ζωή, το δικο μας και των παιδιων μας!
και καλούμε κάθε σωματείο, κάθε συνδικαλιστική παράταξη κάθε ένωση σωματείων , κάθε εργαζόμενο, κάθε προβληματισμένο πολίτη της Θεσσαλονίκης να πάρει μερος στην συγκέντρωση ενημέρωσης που θα γίνει την Τετάρτη 11/7/2012 και ώρα 6 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (Ολύμπου & Αριστοτέλους).
in_love_with_life 
5 Ιουλίου, 2012 στο 5:51 μμ |
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ: Ενημερώνουμε επίσης πως τη Παρασκευή 6/7 στο Αστεροσκοπείο του ΑΠΘ θα πραγματοποιηθεί Party οικονομικής ενίσχυσης για τον αγώνα των εργαζομένων.
Καλό θα είναι να μπαίνει ολόκληρη η ανάρτηση
http://federacion-salonica.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html
Καλή συνέχεια
7 Ιουλίου, 2012 στο 7:36 μμ |
Αν και δεν είμαι ακρό-αριστερός σε διαβάζω συχνά. Πολλά άρθρα σου με βρίσκουν σύμφωνο εν μέρει ή εξ ολοκλήρου. Το συγκεκριμένο άρθρο είναι μια φαντασίωση. Για να το καταλάβεις όμως, πρέπει να ρωτήσεις την γνώμη υπεύθυνου σε εργοστάσιο ή έστω βιοτεχνίας. Ακόμη καλύτερα να μιλήσεις με κάποιον που δούλεψε ως διαχειριστής ή Γεν. διευθυντής έχοντας πρόσβαση από τις αποθήκες έως τα λογιστικά.
Δυστυχώς, θεωρείς ότι οι «εργαζόμενοι» είναι «ενάρετοι, αγαθοί και ικανοί». Μακάρι να ήταν έτσι, αλλά δυστυχώς δεν είναι…
9 Ιουλίου, 2012 στο 7:33 πμ |
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Δεν πιστεύω ότι οι εργαζόμενοι είναι ενάρετοι. Πιστεύω όμως ότι η παραγωγή και η κατανάλωση, όπως γίνονται σήμερα, πρέπει να αλλάξουν. Το σημερινό σύστημα παραγωγής, μολονότι μετά από εξέλιξη εκατονταετιών έγινε εξαιρετικά πολύπλοκο, δεν έχει αποκλείσει τα φαινόμενα διαφθοράς που φοβάσαι. Τουναντίον. Ας μην πιάσουμε την κοινωνική ζημία που βαφτίζεται ηθικιστικά ως «διαφθορά» αλλά είναι στο dna ενός τέτοιου συστήματος (πχ. πρόσφατο σκάνδαλο Barclays στο UK). Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους μετόχους πολυεθνικών είναι ότι τους «κλέβουν» τα στελέχη των εταιρειών τους. Γι’ αυτό αναγκάζονται να τους χρυσοπληρώνουν ως μέσο για τη μείωση της διαφθοράς.
Ένα εναλλακτικό σύστημα με μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζομένων δεν σημαίνει ότι δεν θα έχει προβλήματα. Τα προβλήματα όμως αυτά και οι λύσεις που θα προσπαθούμε να δώσουμε θα είναι σε σωστή κατεύθυνση. Και ενώ πειράματα όπως το παραπάνω είναι πολύ δυσχερή, δεν μπορούμε να μιλάμε για το εφικτό τους, συγκρίνοντάς τα με ένα υπαρκτό σύστημα παραγωγής που λειτουργεί και εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες.